بنا براین اگر ساختمان‌ها و رنگ و نقش‌های به کار رفته در آنها و فضاهای شهری، به‌گونه‌ای ناساز و نامتناسب باشند، باعث سر در گمی و آشفتگی بصری شهر نشینان خواهد شد. از آنجایی که نزدیک به دو سوم وقت شهرنشینان در فضاهای شهری گوناگون سپری می‌شود، هم‌اکنون توجه به این مسئله در راس برنامه‌ریزی‌های شهری قرار گرفته است.به همین دلیل، درکنار آلودگی‌هایی نظیر آلودگی صوتی و آلودگی هوا، نوع دیگری از آلودگی را می‌توان سراغ گرفت که امروزه در شهرهای جهان شایع شده و تاثیر مخرب و آسیب‌زای آن بر شهرنشینان از آن دو نوع دیگر(آلودگی) کمتر نیست.این نوع آلودگی که از آن به آلودگی بصری یاد می‌شود، آلودگی ناشی از ناهماهنگی‌ها و ناسازگاری‌هایی است که در سازه‌های شهری به چشم می‌خورد.
تصویر‌های بصری متضاد و نازیبا در محیط شهری عامل ایجاد خستگی و عصبانیت در افراد بوده و این حالت نیز به سهولت به دیگران انتقال می‌یابد.از دید روانشناسی، وقتی فردی در معرض آلودگی بصری قرار می‌گیرد، دچار نوعی حالت خستگی و افسردگی می‌شود.ازجمله عوامل تشدیدکننده این آشفتگی و نابسامانی‌های بصری، تبلیغات و آگهی‌هایی هستند که در جای جای شهر نمونه‌هایی از آن دیده می‌شود، مانند آنچه در عکس می‌بینید.درست است که شیوه‌های تبلیغی به لحاظ اقتصادی سودآوری دارند اما درصورتی که کنترل و ساماندهی نشوند، آرامش روانی و دیداری شهروندان را برهم می‌زنند. این عکس که آقای فرشید هماوندی آن را از یکی از ایستگاه‌های اتوبوس گرفته است، آگهی‌هایی را نشان می‌دهد که بدون توجه به زمینه و نسبت با این فضای خاص(ایستگاه اتوبوس) چسبانده شده‌اند. گویا قرار است از این پس شهروندان در ایستگاه‌های اتوبوس تمرین‌های رزمی بکنند!
پرندگان را دریابیم؛اما...
صبح‌ها که از خانه بیرون می‌آییم، پرندگان گوناگونی را می‌بینیم که در کنار باغچه خانه‌مان، جوی‌های آب و بوستان‌های شهر در حال پرواز هستند. این پرندگان، ناامید از یافتن غذا به این مکان‌ها رو آورده‌اند تا کسی برای آنها آب و دانه و غذا بگذارد.چند وقت پیش هم در این ستون از لزوم توجه به پرندگان و آب و دانه دادن به آنها به‌ویژه در این روزهای سردی که غذا کمتر یافت می‌شود، نوشتیم.برخی از این همسایه‌های کوچک، پرندگانی هستند که از جاهای بسیار دور به شهرمان پرگشوده‌اند و بیشتر به مراقبت نیاز دارند. پرندگان به غیراز آنکه زیبایی و نشاط بیشتری به شهر ما می‌بخشند، ما را با طبیعتی که آن را به‌واسطه زندگی در شهر از یاد برده‌ایم، آشتی می‌دهند و همچنین مشوقی هستند برای رفتن گاه و بیگاه ما به آغوش طبیعت.خوشبختانه بیشتر شهروندان به این نکات به‌خوبی واقف هستند؛اما گاه پیش می‌آید که برخی شهروندان در غذا دادن به این پرندگان، رعایت حال همشهریان خود را نمی‌کنند.
در همین زمینه، شهروندی تعریف می‌کرد که چند باری که از زیر پنجره خانه‌ها می‌گذشته، تکه‌های غذا و دانه‌هایی که صاحبخانه برای پرندگان بر لبه پنجره قرار داده بود، بر سرش ریخته‌اند. نیز گاه دیده شده که برخی شهروندان غذای پرندگان را در مسیر دیگران قرار داده‌اند.این کار ضمن آنکه دررفت‌وآمد شهروندان اخلال ایجاد می‌کند، سطح خیابان‌ها و کوچه‌ها را آلوده و کثیف می‌کند. از سوی دیگر برخی شهروندان نیز عادت دارند غدا یا دانه‌‌ها را لبه پنجره بریزند. غافل از اینکه جمع شدن پرنده‌ها روی لبه پنجره باعث می‌شود که فضولات آنها لبه پنجره ساکنان طبقات پایینی را کثیف کند. گاهی نیز بدنه خودرو‌هایی که زیر این پنجره‌ها پارک شده‌اند کثیف می‌شوند. در حالی که به نظر می‌رسد چنانچه کمی برای این کار خداپسندانه وقت نیز بگذاریم محدوده‌های مناسب بسیاری را پیدا می‌کنیم که مناسب غذا دادن به پرنده‌ها باشد.
